Gedicht bij een schilderij

van Achilles, Hennion

als het woord zwijgt

en de stem verstomt

als het oog nog zien kan

in de verte

in het verleden

(in deze zwarte tijd)

als een schilder

de schaduw van de waarheid

streelt op wit doek

wees dan welkom

want hier ontmoet je

een deel van je duistere zelf

in kleur

Dirk Rommens, 1975

Archief on line

In de volgende maanden zet ik de bijdragen die verschenen zijn in ‘Het Volk’ on line. Het gaat hier hoofdzakelijk over interviews met en bijdragen over kunstenaars en schrijvers die in de voorbije eeuw zijn gepubliceerd in deze krant. Ook de toenmalige rubriek over poëzie komt aan bod. Op deze manier wordt het ‘dagbladverschijnsel’ bewaard en ter beschikking gesteld aan elke geïnteresseerde in literatuur en de kunsten in het algemeen. Veel leesplezier!

Hommage Sabine Rommens

Sabine trekt ingebeelde lijnen
op een netvlies van papier;

de ogen in zichzelf gekeerd
met kleuren van zachte adel

en het penseel krast diepe wonden
in de perfecte droom

van tinten en onbestaande vormen;

slapeloze nachten van verlangen
naar een verre reis naar morgen
waar niemand van terugkomt

alleen geschonden foto’s,
een zwart-wit tekening van onvermogen.

Sabine verleert het wenen uit zelfbeklag
en zoekt zorgend haar eigen weg.

Dirk Rommens 1982 en 2019