Ik wist van een geheim akkoord
dat David speelde voor de Here Zijn woord
maar muziek is niet echt je ding, is ‘t niet ?
Zo gaat het dus: eerst vier, dan vijf
in mineur laag, in major hoog;
de koning componeerde Hallelujah!

Je geloofde sterk maar je zocht bewijs.
Haar bad op ‘t dak bracht je van de wijs
haar schoonheid of het maanlicht overviel je.
Ze bond je aan een keukenstoel
ze brak je troon, knipte je haar,
en uit je mond wrong ze ‘t Hallelujah!

Je zei dat ik de Naam misbruik;
Maar ‘t is niet de naam die ik gebruik.
Maar als het zo was, wel, ‘t zijn toch je zaken niet?
Er is een zucht van licht in ieder woord;
Maar geen zorg om wat je hebt gehoord,
het vrome, of het slome Hallelujah!

Ik deed mijn best, het was niet veel.
Ik voelde niks, tasten werd mij aangeleerd.
Ik zei de waarheid, hield je niet voor de gek.
En al ging het helemaal verkeerd
Ik sta voor de Meester van ‘t Lied
met niets meer op mijn tong dan Hallelujah!

(Bijkomende verzen)

Schat, ‘k ben hier al geweest.
Ik ken die plaats, de vloer het meest.
Ik woonde toen alleen voor ik jou kende.
Ik zag je vlag op de marmerboog,
maar liefde klinkt niet torenhoog
‘t is een koud en een gebroken Hallelujah!

Er was een tijd toen je me liet verstaan
wat er echt in je omging onderaan
maar nu toon je het niet meer aan mij, nietwaar?
Ik weet nog als ik diep in je dook,
en de heilige duif bewoog toen ook,
en elke ademtocht was ons Halleluja!

Misschien is er een God daarboven
maar over liefde wilde ik wel geloven
hoe je op iemand schiet die net voor je was.
En een klacht hoor je niet vannacht,
en het is geen pelgrim die het licht wel zag —
‘t is een koude en een slome Hallelujah!

Leonard Cohen, “Various Positions” 1984

Vertaling: Dirk Rommens

Zie ook “Gevarieerde toestanden“